Gdzie te Wieże Hanoi?

Z wielu ciekawych rzeczy, jakie zostały mi po studiach na UWr jest zagadka Wież Hanoi. Ile się człowiek naprogramował by zakodować algorytm ich układania, a to iteracyjnie, a to rekurencyjnie, no och i ach! Jakoś te wieże w głowie mi zostały, więc będąc w Hanoi stwierdzam, że wypadało by je zobaczyć. No ale cóż… okazuje się, że wieże są tylko bytem podaniowym, a do końca świata jeszcze daleko (vide Wieże Hanoi na Wikipedii). Tak czy inaczej ruszamy zwiedzać stolicę Wietnamu.

Poranek zaczął się już ciekawie, bo recepcjonistka z hotelu nam się lekko rozgadała i zaczęła pytać o nasze polskie życie, a my o życie tutaj. Wielkim zaskoczeniem było dla niej, że my mamy po 35/33 lata i już od 8 lat jesteśmy małżeństwem! To ponoć przecież bardzo wcześniej, bo oni tutaj to zawierają ślubu w okolicach 35 faceci i 30 kobiety. To już mi dało do myślenia, ze coś tu jest nie tak. No ale drążymy temat dalej, schodzi na religię, chcę zabłysnąć wiedzą, że tu buddyzm jest itp… po czym dobrze, że w porę się wyhamowałem – w dużych miastach i większych metropoliach panuje … ateizm…tak na poziomie 70%! Pozostali chrześcijanie, trochę buddystów. No kurcze, psują mi moją wizję Wietnamu jaką sobie budowałem bezpodstawnie w głowie! Gdzie te świątynie, mnisi itp.? Faktycznie, stoi koło naszego hotelu katedra, ale to spadek po kolonizacji francuskiej. No ale świątynie też widziałem, choćby w przewodniku. Ale skąd ateizm? Nic, dyskutujemy dalej. Dostajemy informację, która nas dość zaskakuje, że centrum Hanoi na weekendy jest zamykane dla ruchu samochodowego i motocyklowego i jest to niemały teren! No ale jak to!? Gdzie się podziewa cały ten ruch i zgiełk? Faktycznie niebawem potwierdzamy to co nam powiedziała – centrum jest ogrodzone, policja stoi na ulicach, a 4pasmowe ulice, po których jeszcze wczoraj ciągnęło się 6 pasów samochodów i skuterów stoją puste, a dokładniej zapełnione spacerującymi przechodniami. Ludzie wypoczywają nad jeziorem w centrum, wypożyczają rozmaite pojazdy, jest jakiś koncert, jakieś występy ulicznych artystów teatralnych jak i muzycznych. No normalnie „Hanoi – miasto spotkań”! Po tych wszystkich nowościach sięgam do Lonely Planet by zweryfikować swoją wiedze o Wietnamie. Po przeczytaniu paru słów o gospodarce, że obecne PKB jest na poziomie 6,5% (gdzie Polska ledwo 4% dobija) stwierdzam, że to jednak mocno rozwinięty kraj, takie drugie Chiny!

Spacerujemy więc po wietnamskim Pekinie, obchodzimy wkoło jezioro Hoan Kiem, z którego ponoć wyszedł złoty żółw i przekazał miecz ówczesnemu władcy by ten wyzwolił okoliczne ziemie spod chińskiego panowania. Odwiedzamy świątynię Ngoc Son umiejscowioną na wysepce na tym jeziorze, po czym łapiemy… Ubera (tak Ubera) i jedziemy do kompleksu Ho Chi Minha i dalej pieszo do pagody Tran Quoc. Wszystko niby fajnie gdyby nie to, że wysiada nam nasza lustrzanka (padł silnik migawki). Od tej pory za aparat służą nasze telefony komórkowe, stąd dalej załączane zdjęcia nie są pierwszorzędnej czy nawet drugorzędnej jakości.

W samym Hanoi nie ma faktycznie za bardzo co zwiedzać – parę świątyń na krzyż i stare miasto. Jak już pisaliśmy, jest tu jednak co skosztować, a jak ktoś ma jeszcze ochotę na odrobinę wieczornego pijaństwa, to można udać się na piwne skrzyżowanie. Tu wśród wielu okolicznych barów można nabyć szklankę piwa (bia hơi) za 5000 dongów (niecałe 1 zł). Nie jest co prawda szczególnie mocne, ale smakuje i daje możliwość poczucia swego rodzaju folkloru ulicy.

Zdjęcia (31)

Komentarze (0)