Bzycząca wspinaczka

Ze wzniesienia z jaskiniami Cave temples schodzimy pieszo, po czym Amar przechwytuje nas na ulicy swym tuk tukiem. Tak, Amar jest kierowcą tuk tuka: małego, trzykołowego pojazdu, którym mamy przyjemność się poruszać. Ruszamy w kierunku Lwiej Skały w Sigiriya. By ugasić pragnienie zatrzymujemy się na świeżego kokosa. W takim jednym owocu jest z dobre pół litra płynu – jest więc co pić.

Lwia skała Sigiriya to zabytek UNESCO – tu jeden z Cejlońskich królów wybudował u podnóża góry pałac i ogrody, a na jej szczycie twierdzę. Jest dość gorąco, wręcz patelnia. Ludzi jest multum, bo to niedziela, a Sigiriya jest miejscem, gdzie i lokalni lubią spędzać czas. Wejście na jej szczyt oznacza dla nas stanie w kolejce, bo droga wiedzie przez 2 atrakcje:
1) Malowidła prezentujące roznegliżowane damy dworu, co bardziej wygląda jak rozkładówka stworzona z niebanalną fantazją nt dziewczyn z haremu
2) Lustrzana ściana, na której znajdują się kilkusetletnie graffiti i zapiski przemyśleń ówczesnych ludzi, co dla archeologów jest cennym źródle wiedzy o tutejszym piśmie
Tak czy siak, w tłumie ani nie można się temu przyjrzeć, ani cyknąć porządnej fotki. Maszerujemy więc dalej stawiając krok do kroku.

Licząc od ziemi, skała ma wysokość 180 metrów. Jak wspomniałem, na jej szczycie była niegdyś twierdza, ale twierdzę tą obecnie okupują … szerszenie. W całym panującym wkoło upale to one stanowią źródło adrenaliny. Ogromne gniazda szerszeni zwisają na zboku skały od północnej strony. W połowie drogi na górę zorganizowano specjalne punkty zborne, gdzie należy się udać w trakcie ich ataku. Tak! Ataku! Szerszenie mają w zwyczaju atakować ludzi gdy Ci są głośno. Bo szerszenie, to takie zawadiaki: gdy w ulu coś któregoś wkurzy, a dokładniej kilka, kilkanaście osobników, to te startują i latają wkoło. Widząc kolorowo ubranych ludzi, którzy na dodatek coś gadają, krzyczą itp. I wkurzając się na ogólnie panujący upał nie ma przecież nic lepszego niż polecieć i ich trochę pokąsać. A gniazda są w odległości 30-70 metrów od schodów, po których ludzie wchodzą na szczyt skały! Więc ogólnie nie jest wesoło zwłaszcza dla tych, co panicznie boją się takich owadów (czytaj ja). W pierwszą stronę udaje się wejść w miarę spokojnie, ale wracając już jest alarm by usiąść na schodach, nie ruszać się, nie hałasować. Punkty zborne wypełniają się turystami, podczas gdy my, z racji tłoku, pozostajemy na schodach czekając na szerszeni sąd. Ostatecznie atak uspokaja się, nic nikomu się nie dzieje, więc schodzimy na dół. I to chyba najważniejsza rzecz odnośnie Lwiej Skały  Ogólnie ładne miejsce, atrakcyjne przyrodniczo, bo skała Sigiriya stoi samotnie wśród okalającej ją dżungli, ale szerszenie są rzeczą, na którą zwraca się przede wszystkim uwagę.

Zdjęcia (23)

Komentarze (0)