Baśń o Ramie i Shintcie

Dziś dzień podróży, więc zamiast opisywać kolejne widoki widziane z okna pociągu, przedstawimy w skrócie baśń o Ramie i Shintcie, której fragmenty mieliśmy okazję poznać na Ramayana Balley oraz w teatrze cieni w muzeum Sonobudoyo (Yogyakarta). Tym, którym baśnie nie w smak, zapraszamy do kolejnego rozdziału.

Jak to bywa w baśniach, jest król, który ma problem komu oddać swą córkę (Shinta) za żonę. Organizuje wiec turniej wojowników, który wygrywa Rama i tym samym dostaje w nagrodę rękę księżniczki. Czas na bohatera negatywnego – zły Rawanah (konkurent Ramy) nie godzi się z przegraną, więc podczas ich podróży do królestwa Ramy, Rawanah wysyła czarownice by porwała księżniczkę. Potrzebny jest podstęp, więc czarownica przemienia sie w złotego jelenia, którym Shinta jest oczarowana, wiec prosi Ramę by go upolował dla niej. Rama nie chce sie zgodzić, ale ostatecznie prosi swego brata Laksamana by przypilnował Shinty i pod żadnym pozorem nie spuszczał jej z oka gdy on w tym czasie za jeleniem pobiegnie. Gdy tylko Rama znika w ciemnościach lasu słychać jego glos wołający o pomoc. Shinta prosi Laksamana'e by poszedł ratować brata. Ten sie opiera, ale ostatecznie rusza z odsieczą... Podstęp więc się udaje, Shinta pozostaje bez opieki i zostaje porwana do Alengki (królestwa Rawanah).

Porwanie miało być po cichu, ale z nieba widział to wszystko ogromny orzeł, który opowiedział o całym zdarzeniu Ramie. Ten oczywiście jest załamany, ale w maszerując dalej przez las dochodzi wraz ze świtą do królestwa małp, w którym aktualnie trwa wojna domowa. Jeśli Rama pomoże uspokoić sytuacje w królestwie, Sugriwa (król małp) zaoferuje pomoc w odzyskaniu Shinty. Rama korzysta z propozycji. Do krolestwa Rawany rusza więc Hanoman (jedna z malp-książąt w królestwie Sygriwy) by sprawdzić co sie dzieje z Shinta. Gdy dociera, widzi, ze księżniczka wciąż opiera sie by zostać żona złego Rawanah. Hanoman mówi jej o planie Ramy, a Shinta daje mu w zamian spinkę do włosów dla Ramy jako znak, ze ciągle żyje i chce do niego wrócić. Hanoman wracając niszczy wspaniały ogród na zamku Rawanah, zostaje schwytany, podpalony, samouzdrowiony i ostatecznie wraca do Ramy (czyli klasyczne zabili go i uciekł).

Rama dostając spinkę, jest oczywiście bardzo szczęśliwy, ale i załamany rozłąką. Ma spory problem - musi pokonać morze, które oddziela go od królestwa Rawanah. Postanawia wiec zbudować olbrzymią tamę (lub w wersji bliższej katolicyzmowi rozstąpić morze ;) ). O planowanym ataku dowiaduje sie Rawanah i wysyła dwóch wojów by przeszkodzili w Ramie w tym zadaniu. Pierwszy zostaje schwytany, ale ułaskawiony, drugi zabity przez Hanomana.

W międzyczasie w królestwie Alengki trwają dyskusje jak pokonać Ramę i kroczącą wraz z nim armię małp. Rawanah prosi nawet boga Bathera o pomoc, lecz na nic te prośby, bo Bathera sprzyja Ramie i okłamuje Rawanah, ze mu pomoże. Co więcej, z zamku ginie korona królewska, a kradnie ją Anggada - kolejna postać małpiej armii). Jakby tego było mało, Wibisana (najmłodszy brat Rawanah) wyjawia Ramie, ze źródłem siły jego brata jest magiczny miecz Mentawa. Trzeba wiec go wykraść, czego podejmuje sie kolejny małpi wojownik Anila. Podczas kradzieży wdaje sie w walkę z Prahasta - zaufanym człowiekiem Rawanah. W wyniku walki Prahasta ginie przywalony obeliskiem, w który była zamieniona przed laty matka Anili.

Rama i armia małp jest już pod zamkiem Rawanah. Ten przekonuje swego brata Kumbakarne (wielkiego wojownika w królestwie Alengka) by wraz ze swoimi synami stawił czoła Ramie. Ten zgadza sie i rusza do bitwy, lecz i na to jest plan. Wpierw zostaje on zaatakowany przez małpich wojowników, a gdy jego moc jest na wyczerpaniu, Rama wypuszcza śmiercionośną strzałę, od której Kumbakarna ginie. Cała walka jest bardzo heroiczna, a sam Kumbakarna zostaje okrzyknięty bohaterem.

Na ścieżce do ocalenia Shinty pozostaje juz tylko Rawanah. Pomimo swej ogromnej siły nie podoła on jednak pokonać Ramy. Rawanah ginie, a świat zostaje uwolniony spod złych sił tego tyrana. Rama jednak wcale sie nie cieszy. Uważa, ze w przeciągu tego całego czasu (akcja trwała kilka miesięcy) Shinta uległa Rawanah i cnoty nie dochowała. Królewna postanawia jednak dowieść swej niewinności i prosi o rozpalenie ognia. Oznajmia, że jeśli przeżyje wejście w płomienie, to miał być to znak, że wciąż pozostała wierna Ramie. Oczywiście próbę przechodzi bez szwanku, Rama jest uradowany i żyli dalej długo i szczęśliwie.

Zdjęcia (23)

Komentarze (0)